Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

«Rule No1: Coach is always right»!
«Κανόνας Νο1: Ο Κόουτς έχει πάντα δίκιο»! «Κανόνας Νο2: Οταν ο κόουτς δεν έχει δίκιο, δες τον κανόνα Νο1» λένε οι απανταχού προπονητές ξεσηκώνοντας ένα αμερικάνικο σύνολο κανόνων για το μπάσκετ. Είναι έτσι; Καβαλιεράτος και Ασπρούλιας τοποθετούνται!
 
ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΣ
Να μην τον ακούει πάντα...
Οι προπονητές είναι υπεύθυνοι για το σχεδιασμό μιας ομάδας, αυτός είναι ο κανόνας. Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Στο ΝΒΑ λειτουργούν διαφορετικά, αλλά εδώ μιλάμε για την Ευρώπη. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως θα είναι και ανεξέλεγκτοι. Σε πολλές περιπτώσεις έχουν εμμονές, βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά και κάνουν λάθη.
Αστοχίες στο σχεδιασμό μιας ομάδας γίνονται και θα γίνονται πάντα. Ειδικά οι μεταγραφές είναι σαν τα λαχεία σε ορισμένες περιπτώσεις, κυρίως όταν κοστίζουν λίγα χρήματα. Μερικές βγαίνουν, άλλες όχι. Ποτέ δεν βγαίνουν όλες, είναι τραγικό όμως να μην βγαίνουν τουλάχιστον οι μισές.
Είναι, όμως, φορές που το παράλογο κερδίζει τη λογική και τότε χρειάζεται άμεση παρέμβαση. Εκεί η διοίκηση είναι υποχρεωμένη να πάρει την κατάσταση στα χέρια της, γιατί δεν υπάρχει άλλη λύση.
Ο Παναγιώτης και ο Γιώργος Αγγελόπουλος έχουν κατηγορηθεί για παρεμβάσεις ως προς το σχεδιασμό, μόνο που αποδεικνύεται πως ορθώς το κάνουν. Ποτέ δεν πήραν παίκτη επειδή τον ήθελαν αυτοί, όσοι αποκτήθηκαν από την ημέρα που ανέλαβαν τον Ολυμπιακό είναι εισηγήσεις των προπονητών. Οι όποιες παρεμβάσεις τους έχουν να κάνουν με τις εισηγήσεις για αποχώρηση παικτών με συμβόλαιο. Το έκαναν με τον Μίλος Τεόντοσιτς, όταν ο Παναγιώτης Γιαννάκης ήθελε να δοθεί δανεικός ο Σέρβος. Ο Τεόντοσιτς έμεινε, έκανε φοβερές εμφανίσεις στο Ευρωμπάσκετ, στην Ευρωλίγκα βγήκε MVP και αποδείχθηκε πως και οι προπονητές κάνουν λάθη.
Τη σκυτάλη πήρε ο Ιβκοβιτς. Ο Σλούκας δόθηκε δανεικός πέρυσι, έκανε πολύ καλή σεζόν με τον Αρη και ήταν σαφές πως πρέπει να γυρίσει. Ομως ο Ντούντα δεν τον ήθελε επειδή δεν είναι πλέι μέικερ. Επειδή είναι 2-3αρι, δεν παίζει άμυνα και άλλα τέτοια. Τον Σεπτέμβρη η Καβάλα και ο Αρης περίμεναν να τον πάρουν. Δανεικό και...αγύριστο, γιατί αυτή είναι η τελευταία χρονιά του συμβολαίου. Αν έφευγε - κάποια στιγμή τον Νοέμβρη ήταν παροπλισμένες και δεν άντεχε - δεν θα γύριζε και ποτέ. Ο Ολυμπιακός θα τον έχανε για πάντα. Τώρα έχει μπροστά του μια διαπραγμάτευση για το νέο συμβόλαιο και ο Σλούκας δεν πρέπει να φύγει. Οι Αγγελόπουλοι τον πίστεψαν και τώρα πρέπει να τον πληρώσουν. Αρκεί να μην πάρουν και αέρα τα μυαλά του 22χρονου γκαρντ. Εχει μπροστά του μια μεγάλη καριέρα, αρκεί να συνεχίσει να δουλεύει, να μείνει ταπεινός, να βελτιώνεται. Και να παίζει άμυνα όπως κόντρα στην Εφές.
ΥΓ: Ο Ντούσαν Ιβκοβιτς είχε ζητήσει να φύγει και ο Γκάλης όταν είχε αναλάβει τον Αρη το 1980. "Οσο παίζει ο Γκάλης, ο Αρης δεν θα πάρει πρωτάθλημα", είχε πει τότε στους παράγοντες. Ακόμα και οι καλύτεροι κάνουν λάθη, όχι μία, αλλά πολλές φορές. Γι αυτό και οι προπονητές πρέπει να έχουν τον πρώτο λόγο, όχι όμως και τον τελευταίο. Σε κάποιες περιπτώσεις, τα δικά τους λάθη μπορεί να τα πληρώσουν οι ομάδες.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΣΠΡΟΥΛΙΑΣ
Ο Ντούντα, οι μεταγραφές και η ...δουλειά!
Ηταν εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο ο Ολυμπιακός διέλυσε την Αναντολού Εφές στο ΣΕΦ, βάζοντας πλώρη για την πρόκριση... Οι ερυθρόλευκοι δείχνουν να περνούν δίχως πρόβλημα τα στενά του Βοσπόρου στο τέλος των οποίων διαφαίνεται πρόκριση στην επόμενη φάση της Ευρωλίγκα. Και μετά έχει ο Θεός!
Σαν έτοιμος από καιρό ο Ολυμπιακός έκανε μία χαψιά τους θλιβερούς Τούρκους παρουσιάζοντας μία εικόνα, που δεν είναι ασυνήθιστη, όχι όμως και οικεία για την εικόνα των ερυθρόλευκων.
Εδώ και λίγες ώρες τριγυρνάει στο μυαλό μου μία κουβέντα που είχε πει ο Γιώργος Πρίντεζης, όταν συζητούσαμε για τον ντόρο των μεταγραφών, που ήταν πιο ισχυρός εκείνη την εποχή από κάθε άλλη φωνή... Μου είχε πει... «Ο Ολυμπιακός έχει πολύ καλό υλικό και δουλεύει σκληρά. Μπορούμε να φτάσουμε ψηλά όπως είμαστε». Εκείνες τις ημέρες απορούσα... Σήμερα, συνεχίζω να απορώ, έχοντας όμως, αντιστρόφως ανάλογες προσλαμβάνουσες...
«Βρε μπας και είχε δίκιο ο Γιώργος;» αναρωτιέμαι. Και τελικά πόσο εύκολο είναι να προβλέψεις τι θα συμβεί στο μέλλον;
Με την Γαλατά, σε μία πολύ σκληρή έδρα, ο Ολυμπιακός ηττήθηκε επειδή δεν κατάφερε να βρει λύσεις στο μαρκάρισμα του Λούκας. Πριν από δύο μήνες, πιθανότατα η ίδια ομάδα, δε θα έφτανε καν το παιχνίδι στην παράταση και θα είχε ηττηθεί από την κανονική διάρκεια.
Στο ΣΕΦ, σκόρπισε την Εφές στους πέντε ανέμους και έβαλε πολύ ισχυρή υποψηφιότητα για την πρόκριση, που όχι μόνο στο χέρι του πια, αλλά δείχνει ότι μπορεί να εξασφαλίσει.
Ημουν από αυτούς που ισχυρίζονταν ότι ο Ολυμπιακός είχε ανάγκη από μεταγραφές και κυρίως από έναν παίκτη που μπορεί να σουτάρει τη μπάλα. Ο Λο αναμφισβήτητα δεν είναι αυτός ο παίκτης. Οσο για τον Ντόρσεϊ, ήταν δεδομένο ότι χρειαζόταν ένας ψηλός, κατά τη γνώμη μου όμως, όχι ένας ...αμερικάνος Γλυνιαδάκης!
Ερχεται λοιπόν, η ομάδα του Ιβκοβιτς και από τρανό αουτσάιντερ, μέσα σε δύο εβδομάδα γίνεται ισχυρό φαβορί για το δεύτερο εισιτήριο των προημιτελικών.
Το πιο εύκολο θα ήταν να ισχυριστούμε όλοι ότι οι μεταγραφές άλλαξαν τον Ολυμπιακό... Για τις καλές επιλογές του Ντούντα που πρόσθεσαν ισχύ και ποιότητα στην ομάδα κτλ κτλ... Και είμαι σίγουρος ότι θα βρεθούν πολλοί να επιχειρηματολογήσουν για αυτό.
Είναι έτσι όμως; Προσωπικά, δε είμαι καθόλου σίγουρος.
Συμφωνώ ότι σε σχέση με τους προηγούμενους, η παρουσία (και μόνο) του Λο αλλάζει τη συμπεριφορά της αντίπαλης άμυνας, που οφείλει να είναι πιο προσεκτική και με διαφορετική φιλοσοφία... Δε συμφωνώ ότι ο Ντόρσεϊ προσφέρει πολλά περισσότερα πράγματα από τον Γλυνιαδάκη, πλην ίσως της καλύτερης ικανότητάς του στα κοψίματα... Ούτε πιο έξυπνος από τον Αντρέα είναι (που έτσι κι αλλιώς είναι υψηλής ευφυίας άνθρωπος), ούτε περισσότερες δυνατότητες στα τελειώματα έχει.
Ωστόσο, η εικόνα που βγάζει ο Ολυμπιακός, που δεν του εξασφαλίζει την επιτυχία, αλλά είναι σαφώς καλύτερη σε σχέση με τους προηγούμενους μήνες, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι οφείλεται στις προσθήκες που έγιναν προ ημερών.
Θα έλεγα ότι περισσότερο είναι η λογική βελτίωση μίας ομάδας που δε σταμάτησε ποτέ να δουλεύει, να βελτιώνεται και το κυριότερο: Να έχει παίκτες νεαρούς, χωρίς υπερμεγέθη εγωισμό, που έχουν τσαγανό και προσωπικότητα, σε τέτοιο επίπεδο όμως, που να μπορούν να τον κρατήσουν πιο χαμηλά από το υπέρτατο όριο: Το συμφέρον της ομάδας.
Κι αν υπάρχει κάποιος παίκτης, ο οποίος φαίνεται ότι κάνει τη διαφορά μέχρι τώρα, αυτός δεν είναι άλλος από τον Κώστα Σλούκα... Ενας παίκτης που ασφαλώς και δεν καλύπτει τις προϋποθέσεις που εγώ έθετα όταν αναφερόμουν στον παίκτη που έχει ανάγκη ο Ολυμπιακός, αλλά πρόκειται για πολύ πληθωρική παρουσία... Χωρίς να είναι εξαιρετικός σουτέρ, σκοράρει και βάζει τα σουτ που πρέπει (εκτός από αυτό στην Τουρκία)... Χωρίς να είναι σούπερ αθλητικός εναρμονίζεται με τις απαιτήσεις της ομαδικής άμυνας και λειτουργεί πολύ καλά. Είναι όμως σοβαρός, υπεύθυνος και με τεράστια μπασκετική ποιότητα. Μπορεί να τραβήξει τη μπάλα μακριά από τον Σπανούλη και να τον αναζητήσει στο ιδανικό timing... Ο Κωστάκης όμως υπήρχε και πριν στο ρόστερ, αλλά κάποιοι δε τον εμπιστεύονταν.
Αρα, είναι εύκολο να ισχυριστούμε ότι οι μεταγραφές κάνουν τη διαφορά, Δεν είμαι καθόλου σίγουρος όμως... Οπως δεν είναι καθόλου σίγουρος ότι στα ματς που θα είναι πιο δύσκολα από αυτό με την θλιβερή (επαναλαμβάνω) Εφές και τον κάτι σαν κόουτς Σαρίτσα, ο Ντόρσι και ο Λο, όσο και συνολικά ο Ολυμπιακός θα βρει τις απαιτούμενες λύσεις. Αν ο Γκετσεβίτσιους συνεχίζει να ευστοχεί, ίσως να είναι καλύτερα τα πράγματα. Ενας καλός σουτέρ όμως, λείπει... Και θα συνεχίσει να λείπει. Κι αυτό δε αλλάζει.
πηγή: gazzeta.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου